Tasso - Taxus baccata

We are searching data for your request:

Forums and discussions:

Manuals and reference books:

Data from registers:

Wait the end of the search in all databases.
Upon completion, a link will appear to access the found materials.

Go to search results >>>

Generalitа

Bardzo długowieczne wiecznie zielone drzewo iglaste pochodzące z Europy i krajów graniczących z Morzem Śródziemnym. Jego wzrost jest dość powolny, a dorosłe osobniki mogą osiągać dwadzieścia metrów wysokości; kora jest czerwonawo-brązowa, z czasem staje się szara i ma tendencję do łuszczenia się. Liście małe, wąskie, błyszczące i ciemnozielone na górnej stronie, jasnozielone na dolnej stronie; korona jest okrągła, bardzo gęsta. Samice latem wytwarzają okrągłe nasiona pokryte czerwonym miąższem, bardzo efektowne i ozdobne. Borsuki są szeroko stosowane w sztuce topiary, ponieważ niosą nawet drastyczne przycinanie, a gęste liście rosną również wewnątrz liści. Istnieją odmiany o różnobarwnych lub całkowicie żółtych liściach, zwykle o mniejszym i bardziej zwartym wzroście. Owoce i liście borsuków są bardzo toksyczne.

Ekspozycja

Rośliny te preferują miejsca słoneczne, ale rosną bez problemów nawet w półcieniu i bardzo dobrze tolerują nawet pełny cień. Nie obawia się zanieczyszczenia i silnych wiatrów przybrzeżnych. Borsuk jest szeroko stosowany jako roślina żywopłotu, chociaż starożytne okazy wciąż obecne w Europie są samotne.
Drzewo iglaste dobrze żyje zarówno w pełnym słońcu, jak iw cieniu. Rzeczywiście dość dobrze znosi brak światła: może przetrwać do 10 lat (maksymalny okres życia igły) w naprawdę niekorzystnych warunkach oświetleniowych, ograniczając się do zatrzymania wzrostu. Aby jednak mieć drzewo w pełnej formie, konieczne jest zagwarantowanie co najmniej półcienia światła.
Jeśli środowisko jest niesprzyjające i zbyt ciemne, roślina ledwo osiągnie 50 cm i przybierze znacznie szerszy kształt. Jednak nawet w najlepszych warunkach konieczne jest odczekanie co najmniej 10 lub 20 lat przed uzyskaniem okazu o odpowiedniej wielkości. Od tego momentu średni roczny wzrost wyniesie około 20 cm. Kulminacja wzrostu następuje, gdy okaz osiąga wysokość 10 metrów, nawet jeśli wzrost pnia będzie trwał przez długi czas, az czasem może nawet osiągnąć 20 metrów przy średnicy pnia około 1 metra.
Jest to roślina mało konkurencyjna ze względu na jej powolny wzrost. Jego odporność jest jednak znacznie zwiększona dzięki jego zdolności do tolerowania cienia i niesprzyjających warunków.

Stawka

Taxus Jest to drzewo iglaste należące do rodziny Taxaceae. Jego łacińska nazwa to Tassus baccata. Ma charakter endemiczny dla południowo-zachodniej Azji i północnej Afryki, w szczególności dla wszystkich obszarów charakteryzujących się podłożem wapiennym.
Jest to drzewo, które może osiągnąć 20 metrów wysokości, z trwałymi liśćmi, których korona, gdy dojrzała, przyjmuje szeroki kształt stożka.
Liście są liniowe, około 3 cm długości, ze spiczastym wierzchołkiem, ciemnozielone w części wierzchołkowej, z dwoma jaśniejszymi paskami u podstawy, ułożonymi w dwóch rzędach po obu stronach gałęzi.
Kora jest purpurowo-brązowa i gładka, ale z czasem ma tendencję do łuszczenia się.
Kwiaty są małe. Samce są bladożółte w pęczkach, na osi liścia iu podstawy gałęzi. Samice są samotne i umieszczone na szczycie. Występują na osobnych roślinach, będąc rośliną dwupienną.
Owoce, tylko u osobników żeńskich, niosą pojedyncze nasiona, zamknięte w mięsistym arilu i są czerwone, około 1 cm długości. Na szczycie znajduje się otwór, z którego widać zielone ziarno.

Rodzina i płeć	Taxaceae, gen tassus baccata
Rodzaj rośliny	Drzewo, drzewo iglaste, zimozielone, do 15 m, powolny wzrost
ekspozycja	Słońce, półcieniu, cień
Rustico	rustykalny
ziemia	Bogate w próchnicę, być może wapienne
kolory	Białe kwiaty, pomarańczowe owoce
nawadnianie	Świeży i wilgotny, dobrze znosi suszę
kompostowanie	Nie konieczne
propagacja	Nasiona, krojenie
Cel	Wyizolowany okaz, formalny żywopłot, okrywowe dla niektórych odmian
przycinanie	Poczekaj, aż osiągnie pożądany rozmiar. Odrzucany również przez kołnierz w przypadku drastycznych cięć

Ziemia

Nie wymaga szczególnych środków ostrożności w odniesieniu do gleby, na której ma być sadzona, nawet jeśli preferuje gleby dobrze przepuszczalne niż wilgotne. Nie obawia się suszy, dlatego nie potrzebuje dodatkowego podlewania oprócz wody deszczowej. Pod koniec zimy zakopuj dojrzały nawóz organiczny u podstawy rośliny. Aby uzyskać bardziej intensywny wzrost, zaleca się oszczędne przycinanie i regularne usuwanie przyssawek podstawowych, które rozwijają się łatwo kosztem rośliny matecznej.

Mnożenie

Występuje głównie przez nasiona, jesienią; umieść nasiona w mieszance składającej się z piasku i torfu w równych częściach, które muszą być wilgotne, aż nasiona całkowicie wykiełkują, w zimnej szklarni. Rośliny powinny być uprawiane w doniczkach przez co najmniej dwa lata przed sadzeniem, najlepiej wiosną. Możesz także ćwiczyć sadzonki lub używać podstawowych przyssawek do tworzenia nowych roślin.
Mechanizm namnażania przez nasiona pozwala szybko skolonizować odpowiednie środowiska.
Lekki pyłek jest zaśmiecony przez wiatr: osobniki płci męskiej wytwarzają go każdego roku, które są transportowane nawet bardzo daleko. W sprzyjających warunkach owocowanie odbywa się obficie każdego roku, a owoce dojrzewają już w sierpniu. Rozpowszechnianie zapewnia zwierzęta, w szczególności ptaki i ssaki. Wszyscy połykają owoce, a następnie nienaruszone nasiona.
Kiełkowanie następuje po dwóch latach, wiosną. Aby wyjść z uśpienia, potrzebny jest okres silnego upału, a następnie około 4 miesięcy zimna.
Rozmnażanie wegetatywne również nie jest trudne. W rzeczywistości drzewo jest wyposażone w dużą liczbę uśpionych grzechów znajdujących się w dolnej części pnia. Jeśli jest cięta, roślina może z łatwością odrzucić krzewiastą formę przez większość czasu. Jego siła regeneracyjna jest ogromna.
Bardzo łatwo jest go również odtworzyć przez cięcie, ponieważ ukorzenienie z pąków jest łatwe i dość szybkie.

Szkodniki i choroby

Ta roślina jest bardzo rustykalna i zwykle nie jest atakowana przez szkodniki lub choroby.

Oceń funkcje

Czasami Taxus można go z łatwością pomylić z sosnami lub jodłami, zwracając na to uwagę, ale zdajemy sobie sprawę, że jego kora jest praktycznie nie do pomylenia, z jej szarobrązowym lub czerwonawym kolorem, który jest podzielony na małe łuski, dobrze i nieregularne.
Nawyk jest również dość charakterystyczny. Rozgałęzienie jest zdeterminowane silną dominacją wierzchołkowego pąka. Daje to taksonomowi typowy zwyczaj drzew iglastych. Oprócz drzew z jednym lub wieloma pniami występują również formy krzewów.
Liście, w przeciwieństwie do jodeł, są spiczaste i nie wydzielają balsamicznego zapachu.
Jak powiedzieliśmy, jest to roślina dwupienna, chociaż kobiety nie noszą szyszek, ale fałszywe owoce. Po wiosennym rozkwicie powstaje pierścień na osi kwiatu, który stopniowo wprowadza nasiona. Kiedy dojrzeje, jesienią miąższ zmieni kolor na czerwony. Ta część jest jedyną, która nie jest toksyczna. Przeżuwacze są w stanie trawić liście, które są wyjątkowo toksyczne i śmiertelne dla ludzi i wielu innych zwierząt.

Użyj w ogrodzie cisowym

Borsuk jest jedną z najlepszych esencji dla realizacji formalnych żywopłotów i sztuki topiary. Może służyć jako tło lub główny punkt zainteresowania.
We wczesnych latach przyjmuje kształt piramidy, później staje się bardziej zaokrąglony. Gałęzie, dobrze rozgałęzione, nadają mu gęsty wygląd. Ma również tę wielką zaletę w porównaniu z innymi drzewami iglastymi, że nie rozbiera się w dolnej części.
To drzewo jest bardzo interesujące, ponieważ można je bardzo łatwo oswoić i nadać mu kształt. Możesz tworzyć małe żywopłoty lub przycinać wierzchołki fal, jak w klasycznych angielskich ogrodach.
Pasuje niewiarygodnie dobrze tam, gdzie warunki wzrostu nie są optymalne: rośnie nawet w cieniu innych drzew, budynków lub w średnich pojemnikach na balkonach. Nosi zanieczyszczenia, prądy zimne, słabe gleby i jest bardzo rustykalny, zdrowy i długowieczny. Jedyną wadą jest to, że musisz dać mu czas na rozwój. To zaś uwolni nas od ciężaru częstego przycinania.

Przycinanie borsuka

Przed przystąpieniem do przycinania poczekaj, aż osiągnie pożądaną wysokość. Przede wszystkim unikamy odcinania końcówki, ponieważ spowolniłoby to proces wzrostu.
Borsuk nie cierpi szczególnie na cięcie w pobliżu korzeni, ponieważ zawsze zachowuje zdolność odrzucania nowych pędów, nawet ze starego drewna.
Idealnym rozwiązaniem dla żywopłotów jest nadanie rozszerzonego kształtu w dół, tak aby wszystkie próbki mogły odpowiednio odbierać światło.

Ciekawe odmiany

Rodzaj ma około 12 gatunków i różnych odmian. Wśród ciekawych do ogrodu wskazujemy:
- Tassus baccata fastigiata zwany także borsukiem irlandzkim, o pokroju kolumnowym, odpowiedni jako izolowany okaz
- Tassus baccata semperaurea ze złotymi niuansami, piękna do robienia żywopłotów
- Tassus baccata repandens do stosowania jako okrywowa, ponieważ bardzo się rozszerza i nie przekracza 50 cm.

Szybkość propagacji

Mechanizm namnażania przez nasiona pozwala szybko skolonizować odpowiednie środowiska.
Lekki pyłek jest zaśmiecony przez wiatr: osobniki płci męskiej wytwarzają go każdego roku, które są transportowane nawet bardzo daleko. W sprzyjających warunkach owocowanie odbywa się obficie każdego roku, a owoce dojrzewają już w sierpniu. Rozpowszechnianie zapewnia zwierzęta, w szczególności ptaki i ssaki. Wszyscy połykają owoce, a następnie nienaruszone nasiona.
Kiełkowanie następuje po dwóch latach, wiosną. Aby wyjść z uśpienia, potrzebny jest okres silnego upału, a następnie około 4 miesięcy zimna.
Rozmnażanie wegetatywne również nie jest trudne. W rzeczywistości drzewo jest wyposażone w dużą liczbę uśpionych grzechów znajdujących się w dolnej części pnia. Jeśli jest cięta, roślina może z łatwością odrzucić krzewiastą formę przez większość czasu. Jego siła regeneracyjna jest ogromna.
Bardzo łatwo jest go również odtworzyć przez cięcie, ponieważ ukorzenienie z pąków jest łatwe i dość szybkie.

Wzrost i życie

Cis jest bardzo wolno rosnącym drzewem, nawet od wczesnych lat. Maksymalna prędkość jest osiągana między 7 a 15, a następnie powoli zwalnia do 60 lat. Maksymalna wysokość może być osiągnięta tylko przez osoby, które żyły co najmniej 200 lat.
długowieczność
według niektórych badań drzewa iglaste mogą osiągnąć nawet 5000 lat życia
korzenie
korzenie cisu rozwijają się z potężnego głównego korzenia palikowego, który następnie tworzy układ scalony. Jest to podstawą dobrego zakotwiczenia i powierzchownego ukorzenienia, które pozwala mu kolonizować i stabilizować nawet najbiedniejsze i najsuchsze gleby.

Wymagania pedoklimatyczne

Dzięki odporności na suszę borsuk może kolonizować bardzo suche obszary. Opiera się optymalnie, jeśli nawet przy braku wody w podłożu występuje dyskretna wilgotność otoczenia. Idealne jest jednak to, że jest co najmniej 1000 mm deszczu rocznie lub okresów, w których obficie występuje śnieg lub mgła zimą. Jest to roślina raczej odporna na zimno. Jest w stanie wytrzymać trwałe mrozy poniżej -23 ° C bez poważnych uszkodzeń. Nawet późne przymrozki rzadko stanowią problem.

Rozkład geograficzny i obszarowy

Rośnie spontanicznie z równiny do 1100 metrów nad poziomem morza. W obszarach, w których często występują gorące wiatry, można znaleźć tę esencję nawet do 1800 m.
Pierwotny obszar dystrybucji jest bardzo ograniczony ze względu na wpływ człowieka. Dziś jest obecny tylko w nielicznych środkowych i wschodnich obszarach kontynentu europejskiego, gdzie panuje idealny klimat oceaniczny z łagodnymi zimami. Obszary dystrybucji są bardzo małe i oddalone od siebie ze względu na intensywną eksploatację minionych stuleci, szczególnie w średniowieczu.
Jedyne populacje o pewnym znaczeniu są obecne na obszarze Karpat, na Bałkanach, w Turcji i na północnym stoku Alp.
W wielu krajach istnieją intensywne programy ponownego zalesiania i ochrony świeckich okazów lub grup.

Zastosowania drewna cisowego

Drewno cisowe zawsze było uważane za drogocenne od czasu intymności. Był używany w szczególności do produkcji broni. Jest idealny do łuków i kuszy; w rzeczywistości jego nazwa pochodzi od greckiego Taxus, co oznacza strzałkę.
Jest to bardzo twarde drewno, ale jednocześnie elastyczne i wyjątkowo trwałe, całkowicie wolne od żywicy. Był już używany przez myśliwych z epoki kamienia do wytwarzania włóczni, a później do wytwarzania wielu rodzajów narzędzi. Nawet dzisiaj drewno to służy do produkcji narzędzi roboczych.

Tasso - Taxus baccata: Historie i legendy stawki

Borsuk, czczony już przez Celtów, zachował do dziś swoje mitologiczne znaczenie drzewa umarłych, ze względu na jego silną toksyczność, ale także drzewo życia, ponieważ doprowadziło do wiekuistego. Wiemy o jego ważnej roli w kontekście miejsc megalitycznych.
Znaczna część europejskiej toponimii (i wiele nazw własnych) z pewnością odnosi się do tego drzewa. Taksol był również przedmiotem ważnych badań i jest obecnie syntetyzowany jako substancja czynna przeciwko niektórym rodzajom nowotworów. W czasach starożytnych używano go jako środka poronnego.

• Wskaźnik drzewa

  
  
  Borsuk, pospolita nazwa taxus baccata, należącego do rodziny Taxaceae, jest oryginalnym wiecznie zielonym drzewem iglastym
  
  wizyta: tempo drzewa

• Taxus

  
  
  Taxus jest wiecznie zielonym drzewem iglastym pochodzącym z obszarów graniczących z Morzem Śródziemnym. Należy do rodziny
  
  wizyta: taksówki

• Wskaźnik drzewa

  
  
  Cis (Taxus baccata) jest wiecznie zielonym drzewem iglastym należącym do rodziny Taxaceae. Ma postać drzewa lub
  
  wizyta: cis

Wideo: Consigli utili su come coltivare il taxus baccata (Lipiec 2022).

---