We are searching data for your request:
Upon completion, a link will appear to access the found materials.
Przez długi czas psia róża uważana jest nie tylko za piękną, ale także za bardzo pożyteczny krzew z rodziny Rosaceae. Nie bez powodu ludzie nazywają to dziką różą.
Wysokość krzewu może dochodzić do dwóch metrów. Wczesnym latem, gdy na krzaku pojawiają się białe lub różowe kwiaty, nie można oderwać oczu od owoców róży. Małe, brązowawo-czerwone owoce dojrzewają dopiero wczesną jesienią. Pies podrósł na zdjęciu w okresie kwitnienia i podczas dojrzewania owoców wygląda bardzo pięknie. Co więcej, w różnych okresach ma indywidualne piękno.
Istnieje ponad pięćdziesiąt gatunków owoców róży, ale wszystkie mają najcenniejsze właściwości lecznicze.
Dojrzałe owoce rośliny zawierają dużą ilość witamin, takich jak witamina C, witamina P, witaminy z grupy B, karoten i witamina E. Dlatego uważana jest za multiwitaminę. W mniejszej ilości dzika róża zawiera inne przydatne substancje, dzięki czemu ma działanie tonizujące, żółciopędne, przeciwbakteryjne i przeciwzapalne.
Dlatego owoce róży są stosowane w leczeniu różnych chorób, a także w zapobieganiu im.
Odwar, napar, proszek, ekstrakt, syrop przygotowywane są z dojrzałych lub suszonych owoców dzikiej róży, które pomagają przy miażdżycy, anemii, kamicy wątrobowej, wyczerpaniu organizmu, krwawieniach z macicy, zmniejszonym wydzielaniu z żołądka i innych chorobach.
Olejek z dzikiej róży skutecznie leczy rany skórne. Może być również stosowany u matek karmiących piersią w leczeniu pęknięć sutków.
Pomimo cennej wyjątkowości owoców dzikiej róży nie można go stosować przy nadciśnieniu, udarze, chorobie wrzodowej, a także skłonności do zakrzepicy.
